سحر های رمضان در نصرآباد

با سلام و آرزوی قبولی نماز روزه های شما

رمضان ماه مهمانی خدا دوباره از راه رسید.یک ماه عبادت وبندگی و یک ماه خلوص و پاکی. اما ماه رمضون تو نصرآباد حالو هوای دیگه ای داره.یک ساعت مونده به اذون صبح...

صدای خادم سالخورده و موذن مسجد نصرآباد(دایی حسن)نوای بیدار باش را در کوچه های ساکت نصرآباد طنین می افکند و چه اشعار با معنایی و حال نوبت چراغهاست که یک به یک روشن شوند و اگر دقایقی دیرتر چراغ خانه ات روشن شود همسایگانت تو را صدا خواهند زد تا خواب نمانی این است رسم صفا و همسایگی در نصرآباد.

در گذشته نه چندان دور مراسمی با عنوان شب خوانی در روستاها و شهرهای خراسان به صورت باشکوه برگزار می ‌شد که امروز مانند بسیاری از سنت‌ها به دست فراموشی سپرده شده است.

آیین شب خوانی(شو‌خوانی) از آیین‌های ماه مبارک رمضان در خراسان است که زمان قدیم، در هر محله ‌ای یک نفر به پشت بام خانه می ‌رفت و شب‌خوانی می‌ کرد تا مردم برای مراسم سحری از خواب بیدار شوند.

 سپس صدای او برای مدتی قطع می‌شد و این به معنای آن بود که مردم سحری بخورند. بعد از آن، نوبت دوم شب‌خوانی آغاز می ‌شد و این به معنای هشدار برای نزدیک شدن به اذان صبح بود.

در خراسان مردم در قدیم برای بیدا‌ر کردن یکدیگر از طبل یا یک ظرف فلزی استفاده می ‌کردند که دیگر این روزها استفاده نمی ‌شود.

در مطالب بعد از سایر رسومات و حال و هوای رمضان در نصرآباد خواهم نوشت........